محسن چاوشی

آن دوست که من دارم وان یار که من دانم شیرین دهنی دارد دور از لب و دندانم
بخت این نکند با من کان شاخ صنوبر را بنشینم و بنشانم گل بر سرش افشانم
ای روی دلارایت مجموعه ی زیبایی مجموع چه غم دارد از من که پریشانم
از من که پریشانم …
دریاب که نقشی ماند از طرح وجود من چون یاد تو می آرم خود هیچ نمیمانم
ای خوبتر از لیلی بیمست که چون مجنون عشق تو بگرداند در کوه و بیابانم
یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرند از روی تو بیزارم گر روی بگردانم
یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرند از روی تو بیزارم گَر روی بگردانم

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

دلم گرفته؛ از دلم که از تو دوره… خاطره هات؛ همیشه در حالِ عبوره●♪♫
چیزی ازم نمونده و هنوز می سوزم… یادِ تو؛ مثلِ آتیشه! مثِ تنوره!●♪♫

دردی که از تو با منه؛ مرد می خواد و مردی که بی تو باشه، از اهلِ قبوره! اهلِ قبـوره…●♪♫
غباری که از تو نشسته روی قلبم؛ بارون چیه! سیل، نمی تونه بشوره…●♪♫
زخم که نه… جدایی از تو، دلخراشه… یادِ تو مثِل خوره! مثلِ بوف کوره…●♪♫

چشمای تو؛ دلبری کرد و دلِ من، رفت…! طفلی؛ هنوز دنبالِ یک سنگِ صبوره●♪♫
تقصیر اون نیست؛ نگو تقدیر… نگو قسمت…●♪♫
قصه ی بی وفایی؛ از خدا به دوره… خدا به دوره…●♪♫

غباری که از تو نشسته روی قلبم؛ بارون چیه! سیل، نمی تونه بشوره…●♪♫
زخم که نه… جدایی از تو، دلخراشه… یادِ تو مثِل خوره! مثلِ بوف کوره…●♪♫

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

من با زخم زبونات رفیقم

مرهم بزار با حرفات رو زخم عمیقم

با توام که داری به گریه م می خندی

کاش میشد بیایی و به من دل ببندی

°●♪♪♫♪♪●°

تنها بودن یه کابوس شومه عزیزم

کار دل نباشی تمومه عزیزم

من با زخم زبونات رفیقم

مرهم بزار با حرفات رو زخم عمیقم

°●♪♪♫♪♪●°

با توام که داری به گریه م می خندی

کاش میشد بیایی و به من دل ببندی

تنها بودن یه کابوس شومه عزیزم

کار دل نباشی تمومه عزیزم

°●♪♪♫♪♪●°

من با زخم زبونات رفیقم

مرهم بزار با حرفات رو زخم عمیقم

با توام که داری به گریه م می خندی

کاش میشد بیایی و به من دل ببندی

°●♪♪♫♪♪●°

تنها بودن یه کابوس شومه عزیزم

کار دل نباشی تمومه عزیزم

من با زخم زبونات رفیقم

م بزار با حرفات رو زخم عمیقم

°●♪♪♫♪♪●°

با توام که داری به گریه م می خندی

کاش میشد بیایی و به من دل ببندی

تنها بودن یه کابوس شومه عزیزم

کار دل نباشی تمومه عزیزم

 

 

♪♪♫♫♪♪♯
دیوونه کیه عاقل کیه جونور کامل کیه واسه نیار به عزتت خمارم ♪
حوصله هیچ کسیو ندارم کفر نمیگم سوال دارم یک تریلی محال دارم ♪
تازه داره حالیم میشه چیکارم میچرخم و میچرخونم سیارم  ♪
تازه دیدم حرف حسابت منم طلای نابت منم تازه دیدم که دل دارم بستمش ♪

راه دیدم نرفته بود رفتمش جواب زنده بودنم مرگ نبود مردن من مردن یک برگ نبود ♪
اون همه افسانه و افسون ولش این دل پرخون ولش ♪
دلهره گم کردن … تماشای پرنده ها بالای کارون ولش ♪
خیابونا سوت زدنا شپ شپ بارون ولش ♪
دیوونه کیه عاقل کیه جونور کامل کیه دیوونه کیه عاقل کیه جونور کامل کیه ♪

 

من جلد تو هستم بر بام تو هستم تو شمس منی من خورشید پرستم
مغرب همه اندوه اندوه غروبت ای قبله مشرق ثنا گوی تو هستم
ای نای گلویت همچون نی داوود حکم آن چه تو گویی من لال تو هستم
گنجشک گلویم شرح است چون منصور بر دار تو هستم غربال تو هستم
بر دار تو هستم غربال تو هستم …
حیران تو گردند آن کس که بدیدت آن دم چو برفتی صد بار شهیدت
میسوزم و نالم چون آتش نمرود باز آی گلستان بر داغ عبیدت
ای طاق ثریا طاقت به نماندست مارا بستان از این ولوله بازار
ای از سر لطفش خوش در تو دمیده هر دم که تو خواندیم انگار نه انگار
انگار نه انگار …
ای سرمه کشیده روز و شب مارا ای سرو بریده نشناخته ما را
پایان بده جانا این آمد و شد را راحت کن و بستان این خوف و رجا را
این خوف و رجا را …
ای نای گلویت همچون نی داوود حکم آن چه تو گویی من لال تو هستم
گنجشک گلویم شرح است چون منصور بر دار تو هستم غربال تو هستم
بر دار تو هستم غربال تو هست

 

بباف مویت را مگر مرا آن مو طناب دار شود مرا بکش بالا چونان که عاطفه ات جریحه دار شود
مرا بخندان ای مرا بگریان ای که مرده ایست قلیل کسی که حاضر نیست
نه شادمان شود و نه سوگوار شود …
کسی به شدت تو به صخره ام کوبید و من فرو رفتم به قعر دریاها
که قعر دریاها پر از مزار شوم …
بباف دارم را و روزگارم را سیاه کن آنگاه مرا بکش بالا چونانکه خرخره ام جریحه دار شود

علاج دلتنگی زیارتست و غم است و نا امید شدن جهان مگر با غم به نا امید شدن امیدوار شود
به دست مرگ مگر تو را هوس نکنم که زنده ایست علیل گناه کاری که به توبه میخواهد درستکار شود
زبان چموش من است بگو پیاده شود کسی که میترسد گوش قطار من است
به هر که سیلی نیست بگو سوار شود …
بباف دارم را و روزگارم را سیاه کن آنگاه مرا بکش بالا چونانکه خرخره ام جریحه دار شود

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

چه کردی با خودت چاووش خون خاک بی زائر…
چه کردی با خودت بغض خیابونای بی عابر!
موذن زاده داره رو مزارت نوحه میخونه…
چه کردی با خودت آوازه خون شهر بی شاعر!
چه دردی میکشه عاشق فقط پاییز میدونه
خراسون از چی میناله فقط چنگیز میدونه…
عذاب هرزه رویی رو گل جالیز میدونه…
موذن زاده داره رو مزارت نوحه میخونه…
منو بعد تو بادای پریشون خون بغل کردن!
گل طوفان شدم موج منو اوج غزل کردن…
وجودم آش و لاش انفجارای دمادم شد!

پس از تو روی من بمبای خنثی هم عمل کردن!
نگاه کن من همون کوهم که روزی پرپرم کردی…
دل آتش زبونم کو چرا خاکسترم کردی…
نگاه کن این همون کوهه که آخر پرپرش کردی
چرا خاکسترش کردی چرا خاکسترش کردی!
گمونم واژه ها مغز منو میدون مین کردن…
نگو تو جمجمم افراد استالین کمین کردن…
حلالم کن تو ای پای جنون سر به دار من!
که دیدار تو ممکن نیست حتی بر مزار من…
حلالم کن تو ای پای جنون سر به دار من!
که دیدار تو ممکن نیست حتی بر مزار من…

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

شال و کلان کن آسمون خیسه
چترتوا واکن گریه بارونه
حال و هوای برگ ریزون چشمامو
پاییزم نمیدونه
پروانه ها ها وقتی که می سوختن
تقدیرتو دوختن به تقدیرم
هر وخ دلت می گیره می سوزم
هر وخ دلت می سوزه می میرم
خیلی دلم گیره خیلی گرفتارم
دوس داشتنت خوبه خیلی دوست دارم
محبوب من چشمات به من میگن
روز جدایی خیلی نزدیکه
می ری نمی دونی که دور از تو
دنیام چقد غمگین و تاریکه
دنیای من تاریک و غمگینه
بار جدایی خیلی سنگینه
هر کس که از حالم خبر داره
از شونه هام این بارو برداره

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

روزها قاتلمن غیر از جمعه که خون ریزتره…
حال و روزم جمعه ها از خود جمعه غم انگیزتره!
کوچ کردی از من قهر کردی حتما یه زمستون سردم بگو برمیگردم!
شب ها بیدارم همه شب هایی که بی تو مردم…
همه زخمایی که همه عمرم از فراقت خوردم…
همرو پس میگیرم نه شوخی کردم شهزاد قصه ها بگو برمیگردم!
پریشونم پریشونم پریشون پشیمونم پشیمونم پشیمون…
نذار اینجا برگم طعمه زردی پاییز بشه!

فصل آخر بی تو قصه ای تلخ و غم انگیز بشه…
دلبر مغرورم عشق بی دردم ای تموم قصه ها بگو بر میگردم…
روزها قاتلمن غیر از جمعه که خون ریزتره!
حال و روزم جمعه ها از خود جمعه غم انگیزتره…
کوچ کردی از من قهر کردی حتما یه زمستون سردم بگو برمیگردم
شب ها بیدارم همه شب هایی که بی تو مردم…
همه زخمایی که همه عمرم از فراقت خوردم!
همرو پس میگیرم نه شوخی کردم شهزاد قصه ها بگو برمیگردم…
پریشونم پریشونم پریشون پشیمونم پشیمونم پشیمون!

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

من یه گلدون پر از گل بودم؛ وزش چشم تو پاییزم کرد!
عشقمون عشق به دست آوردنت؛ با همه دنیا گلاویزم کرد
مردم از تشنگی اما لب تو؛ یه عطش به خنده دعوتم نکرد…
بینه این اومده ها و رفته ها؛ هیچکس مثل تو اذیتم نکرد
سر این سفره هنوزم؛ یه نفر روز و شب منتظر مهمونه!
مطمئن باش کسی قادر نیست؛ منو از عشق تو برگردونه

مگه دوست نداشتی رنجوندنمو؟ هیچ وقت از تو نمیرنجیدم!
اگه زندگی میکردی با من؛ زندگیمو به تو میبخشیدم
نبین امروز دارم به خاطرت؛ دردمو توی خودم میریزم…
تو فقط اشاره کن ببین؛ چطور همه دنیا رو بهم میریزم!
سر این سفره هنوزم؛ یه نفر روز و شب منتظر مهمونه!
مطمئن باش کسی قادر نیست؛ منو از عشق تو برگردونه

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───