محسن چاوشی

 

آخ که چقد خوبه قدم زدن با تو
چه خوب و آفتابیه هوای من با تو
تو کافه های شلوغ گوش دادن به صدات چه لذتی داره
تو خلوت کوچه گرفتن دستات چه لذتی داره
بازم اجازه بده بهت سلام کنم نگو باهام قهری
با اینکه می دونم تو بی اجازه ترین عاشق این شهری

بازم اجازه بده بهت سلام کنم نگو باهام قهری
با اینکه می دونم تو بی اجازه ترین عاشق این شهری
تو غربت خونه جز من دیوونه کی غصهٔ تورو خورد
شبای تنهایی بدون لالایی چه جوری خوابت برد
آخ که چه دلگیره هوای من بی تو
چقدر نفس گیره قدم زدن بی تو

تو خلوت کوچه گرفتن دستات همش دروغه دروغ
چقدر ادامه بدم به گم شدن تو این خیابونای شلوغ
جز من دیوونه کی وقتی حس می کنه که داره می میره
حتی واسه مردن از توی دیوونه اجازه می گیره

جز من دیوونه کی وقتی حس می کنه که داره می میره
حتی واسه مردن از توی دیوونه اجازه می گیره
چراغای رنگی آدمای سنگی سرفه و دلتنگی
تو کافهٔ خالی یه استکان چایی کنار تنهایی
اون طرف میزم جات خالیه عزیزم

 

کشان کشان تو مرا کی بکشانی به نور
نشان بده تو مرا تا نخفتم به گور
نگو روم نگو تا جان به نیوفتد شمال
بیا و تا که شوم از نفست چون بهار
امان بده که نفس تازه کنم جان جان
جوان بده که رود پیر ز جانم دوان
روح دمم که شوم از تن خاکم جدا
کوه شوم و به کشتی تو آیم الا
خزان خزان بشدم زرد ز شیطانیان
بمان بمان تو بمان در بر زندانیان
خبر خبر خبری شد خبری عاقبت
بیا بیا که مریض است این جان من
علی علی تو به والله تمام منی
دل ببری همه شب ماه تمام منی
قسم قسم برهت جان بدهم مرتضی
رسم رسم به دو چشمان سیاهت شها
کمان کمان به شد است این کمرم توامان
فغان فغان ز رخ دور تو شاهم شهان
جهان جهان بنخواهم چو به من ننگری
هر دو جهان بنخواهم تو به من ننگری
دوان دوان به تو آیم مگرت نامدی
مرد ترین مرد جهان اسد سرمدی
خبر خبر خبری شد خبری عاقبت
بیا بیا که مریض است این جان من
علی علی تو به والله تمام منی
دل ببری همه شب ماه تمام منی
قسم قسم برهت جان بدهم مرتضی
رسم رسم به دو چشمان سیاهت شها

 

ببخش عروس قصه دلم جوونی کرده با تو اگه یه لحظه نامهربونی کرده
چه سرنوشت خوبی وقتی خود خدا هم برای خوشبختیمون پادرمیونی کرده
عروس خوب قصه عروس آرزوهام وقتی که خیلی تنهام قهر نکن با چشمام
قهر نکن عشق من قهر تو آتیشمه من نمیخوام بسوزم وقتی دلت پیشمه
برای داشتن تو چه راه دوری رفتم دلم میخواد بدونی راهو چجوری رفتم
ببخش عروس قصه دلم جوونی کرده با تو اگه یه لحظه نامهربونی کرده
چه سرنوشت خوبی وقتی خود خدا هم برای خوشبختیمون پادرمیونی کرده
عروس خوب قصه عروس آرزوهام وقتی که خیلی تنهام قهر نکن با چشمام
قهر نکن عشق من قهر تو آتیشمه من نمیخوام بسوزم وقتی دلت پیشمه
برای داشتن تو چه راه دوری رفتم دلم میخواد بدونی راهو چجوری رفتم

 

اگه از دست همه خسته شدم
به تو که بد جوری وابسته شدم
به تو که نمی تونم راست نگم
به چشات هر چی خواست نگم
توی دست تو اسیری خوبه
جونم و ازم بگیری خوبه
با این که کوه دردم با اینکه غم زیاده
همین که با تو باشم از سرمم زیاده
وقتی لبات بخندن چشات که شاد باشن
انگاری که تو دنیا نقل و نبات می پاشن
به دلم میگم که مغرور نشه
با تو باشه از دلت دور نشه
نون مجنون که آجر کردم
من که دنیا رو ازت پر کردم
کم نکن سایه ات و از روی سرم
با تو که باشم از عالم به درم
با این که کوه دردم با اینکه غم زیاده
همین که با تو باشم از سرمم زیاده
وقتی لبات بخندن چشات که شاد باشن
انگاری که تو دنیا نقل و نبات می پاشن
با تو همیشه خوبم یه روز بی غروبم
با اینکه دردمندم دل می خواد بخندم

 

اين گوشه از شهر امنه ، من سعي کردم نميرم….

اينقدر نميرم که آخر ، اين گوشه پهلو بگيرم ♫♪♭

تو سالها سرنشين اين گوشه از شهر بودی ♫♪♭

اما با من که هميشه همسايتم قهر بودی ♫♪♭

آرامش قبل طوفان ابروی اون روي ماهه….

اَخمت به من گفت هر شب ، طوفان سختی تو راهه!!!

چند روز ، چند سال ؟ چند قرن ؟ از رد پامون گذشته ♫♪♭

قلبم به عمره ی تاريخ ، از اين خيابون گذشته ♫♪♭

قلبم مثه گوش ماهی با موج موهات رفيقه ♫♪♭

عشق من اين تنگ کوچيک کوچيکه اما عميقه ♫♪♭

دريا واسه کشتيای بي سر نشين جا نداره

این حریف خسته رو خسته تر نکن دیگه

این درای بسته رو ، بسته تر نکن دیگه

این همه سنگ نباش، این همه سخت نگیر

واسه ی عشق بمون، واسه ی عشق بمیر

من باید چیکار کنم منو باورت بشه

که یکم تحمل و عاشقی سرت بشه

این چه راه و رسمیه این چه امتحانیه

خوان هفصدم گذشت این چه هفت خوانیه

چشمات نمیبینن، پاهات نمیمونن

دستات نمیگیرن، این دست بیتابو

با من نمیخندی، با من نمیخونی

قابل نمیدونی، این چشم بی خوابو

من باید چیکار کنم منو باورت بشه

که یکم تحمل و عاشقی سرت بشه

این چه راه و رسمیه این چه امتحانیه

خوان هفصدم گذشت این چه هفت خوانیه

 

خنده رو از لب این دلِ ناشاد بگیر
یه کم عاشق شدن رو از دلم یاد بگیر
اگه حتی تو بخوای عهدمون شکسته شه
نمیذارم یه نفس دلم از تو خسته شه
دلِ من از غم دوریت مرده
تو خیال میکنی خوابش برده
یه دفع از من بیچاره چرا نمیپرسی زنده ام یا مرده
نمیپرسی و نمیدونی غمت چه بلایی به سرم آورده
خنده رو از لب این دل ناشاد بگیر
یه کم عاشق شدن رو از دلم یاد بگیر
اگه حتی تو بخوای عهدمون شکسته شه
نمیذارم یه نفس دلم از تو خسته شه
بذار عمرم به امیدت سر شه
تا یه ذره خستگی هام در شه
عطشِ خواستنت رو ازم نگیر
تا دلم بسوزه خاکستر شه
آخه حتی فکرشم نمیکنم روزگارِ من از این بهتر شه
خنده رو از لب این دل ناشاد بگیر
یه کم عاشق شدن رو از دلم یاد بگیر
اگه حتی تو بخوای عهدمون شکسته شه
نمیذارم یه نفس دلم از تو خسته شه

 

توی این خرابه متروکه تو که نیستی همه چی مشکوکه بی تو حتی به خودم مضنونم تا ابد زندونیم زندونم خسته از عکسهای یادگاریم حتی از عکس خودم فراریم بیا این خرابه را شادش کن دل غمگینم و آبادش کن ای غم و شادی من روح آبادی من روز برگشتن تو روز آزادی من با تو از من دوره وحشت و دلشوره تو که نیستی خونه خونمون ویرونه من که از دوری تو دل تنگم دست خالی با دلم میجنگم نمیذارم به کسی نگاه کنه خودشو تو دل هر کی جا کنه نمیخوام که بی تو عاشق باشه واسه من آینه دق باشه بخت خوابیده رو بیدارش کن بیا این زندون و آبادش کن

 

خیلی وقته حرفامو از چشام نمیخونی
حالمو نمی پرسی دردمو نمی دونی
هم ازم گریزونی هم میگی دوسم داری
زخم میزنی اما از جذام بیزاری
دیر میرسی از راه اسم این زرنگی نیست
زود میری اما این عادت قشنگی نیست
با خودت که درگیری از همه طلبکاری
من که از تو دل کندم بس که مردم آزاری
هم میگی دوسم داری هم ازم گریزونی
حالمو نمی پرسی دردمو نمی دونی
با دروغ همدستی از غرور لبریزی
جای آبرو داری آبرومو میریزی
هفت خط و مرموزی مث مهره ی ماری
مهربون شدی امروز باز چه نقشه ای داری
هیشکی از تو راضی نیست از همه طلبکاری
من که از تو دل کندم بس که مردم آزاری

 

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

چه شد که بارِ دگر، یادِ آشنا کردی؟●♪♫
چه شد که شیوه ی بیگانگی؛ رها کردی؟!●♪♫
به قهر، رفتن وُ جور وُ جفا شعارِ تو بود!●♪♫

چه شد که بر سرِ مهر آمدی، وفا کردی؟●♪♫
منم که جور و ُجفا دیدم و وفا کردم●♪♫
تویی که مهر وُ وفا دیدی و جفا کردی●♪♫

بیا… که چشمِ تو؛ تا شرم و ناز دارد●♪♫
کس نپرسد از تو که این ماجرا… چرا کردی..؟! (تکرار 2)●♪

بیا…. که با همه نامهربانی ات، ای ماه!●♪♫
خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی●♪♫
اگر چه؛ کارِ جهان بر مرادِ ما، نشود●♪♫

بیا… که کارِ جهان، بر مرادِ ما کردی●♪♫
بیا… که چشمِ تو؛ تا شرم و ناز دارد●♪♫
کس نپرسد از تو که این ماجرا… چرا کردی..؟! (تکرار 4)●♪♫

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───