محسن چاوشی

 

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

همراه خاک ارّه؛ تُف می کنم، طعـــمِ بیدار بودن را…●♪♫

با سرفه ام در خواب؛ حس می کنـــم دردِ نجــار بودن را…●♪♫

از نردبان بودن، بسیــار غمگینم… از آسمــان بودن، بسیار غمگینــم…●♪♫

تمرین کنم باید؛ دیوار بودن را!●♪♫

چون فوجِ ماهی ها؛ در نفت می میرم…●♪♫

دریای آلوده؛ دارد به آرامی، کم می کند از من… بسیار بودن را…●♪♫

وقتی نمی میرم… هم دردسر سازم! هم دست وُ پا گیرم!●♪♫

اما به هر تقدیر… باید تحمل کرد، سَر بار بودن را●♪♫

وقتی نمی میرم… هم دردسر سازم! هم دست وُ پا گیــرم!●♪♫

اما به هر تقدیــر… باید تحمل کرد، سَر بـــار بودن را●♪♫

در سینه ام بم ها… با کوهی از غم ها، پیوسته لرزیدند…●♪♫

پس دفنِ خود کردم؛ همراه آدم ها، جاندار بودن را●♪♫

روزی اگر زاغی؛ روباه را بلعید! جای تأسف نیست…●♪♫

هیهات! اگر روزی، صابون بیاموزد! مکّــار بودن را..!●♪♫

بیرون تراویده است… از گـورِ من، بهـرام! از کـوزه ام، خیـام!●♪♫

از مستی ام؛ حافظ، سر مشق می گیرد، هوشیار بودن را!●♪♫

وقتی نمی میرم… هم دردسر سازم! هم دست وُ پا گیــرم!●♪♫

اما به هر تقدیر… باید تحمل کرد، سَر بــار بودن را●♪♫

وقتی نمی میرم… هم دردســر سازم! هم دست وُ پا گیــرم!●♪♫

اما به هر تقدیر… باید تحمل کرد، سَــر بار بـــودن را●♪♫

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

در آستانه ی پیری؛ گلایه از شبِ دنیا، بد است مرد حسابی..!●♪♫

به احترام دیازپام! بدونِ قصه و بوسه؛ تلاش کن که بخوابی!●♪♫

تو مثلِ برده ی خانه؛ وبالِ گردنِ روزی…●♪♫

کسی نگفت؛ نباید که از نهاد، بسوزی!●♪♫

تو آفتاب نبودی؛ که بی دریغ بتابی…●♪♫

چه اسب ها! که درونت به اهتزاز درآمد..! به شیهه، عمرِ گلویت، کشان کشان به سر آمد…●♪♫

تو را که بست به گاری؛ که روزمُزدِ عذابی؟●♪♫

لگد زدند به شیری؛ که صبر، غرّشِ او بود…●♪♫

شکست یوز پلنگی، که رام وُ آینه خو بود…●♪♫

و از فرازِ دهانی؛ سقوط کرد عقـــابی●♪♫

دلیر ماندی و نان را؛ به خون زدی که نمیـــری…●♪♫

به هرزه پا ندواندی…●♪♫

از این دوندگی آخر، چه می رسد به جماعت؟ جز آخوری وُ طنــــابی؟!●♪♫

شناسِ عالمی اما؛ شناسنامه نداری!●♪♫

و دائمُ الغمی اما؛ خودت ادامه نداری…●♪♫

غرورِ منقطعُ النَسل! عِماره سازِ خرابی!●♪♫

تو برگزیده نبودی… قبول کن، که نبودی! قبول کن که رسولی؛ بدونِ معجزه هستی…●♪♫

بلند مسئله هستی؛ ولی بدونِ کتابی!●♪♫

دریچه ای که تپید و جهانِ کوچک ما را؛ به نور خوان گرفتست…●♪♫

بیا و زنده شو ای ماه! که مثلِ فاتحه هر شب، بر این دریچـه بتــابی…●♪♫

هزار ماهیه تنها؛ فدای آبیه دریا…●♪♫

هزار بسته مُسَکن؛ فدای این غمِ بُرنا!●♪♫

هزار گله ی درنا؛ فدای وسعتِ آبی…●♪♫

گلایه از شبِ کوچک، ولِک به شیوه ی کودک…●♪♫

پس از حزنِ مبارک؛ شبت بلند! غمت نیز!●♪♫

غمت بخیر! شبت نیز!●♪♫

شب است… مردِ حســابی!●♪♫

───┤ ♩♬♫♪♭ ├───

 

 

 

 

 

 

 

──┤ ♩♬♫♪♭ ├───

چه حکمتیست؛ در این مُردن..؟ در عاشقانه ترین مُردن..؟●♪♫

و مغز را؛ به فضا بردن و گریه را به خلأ بردن..!●♪♫

چه حکمتیست؛ که در آغاز، نگاهِ من به سرانجام است؟!●♪♫

ببُر به نامِ خداوندت! که لطفِ خنجـرِ ابراهیم؛ به تیز بودنِ احکام است…●♪♫

نبخش؛ مرتکبانت را..!●♪♫

تو حکمِ واجب‌ُ الاجرایی!●♪♫

و عشق؛ جوخه‌ ی اعدام است!●♪♫

به دستِ آه بسوزانم؛ که شعله‌ ور شدنم، دود است…●♪♫

کفن به سُرفه بپوشانم؛ که سَر به‌ سَر بدنم، دود است…●♪♫

و نخ‌ به‌ نخ، دهنم دود است…●♪♫

غمت؛ غلیظ‌‌ ترین کام است… هی…●♪♫

و نخ‌ به‌ نخ دهنم، دود است…●♪♫

غمت؛ غلیظ‌‌ ترین کام است…

نگاه من، به سرانجام است●♪♫

سرنگ‌ ها همگان قرمز و رنگ‌ ها همگان قرمز؛ سماع مولویان قرمز!●♪♫

جهان؛ کران‌ به‌ کران، قرمز!●♪♫

که نقشی از رژ گلگونت، هنوز بر لبِ این جام است!●♪♫

بگو! ستاره‌ ی دردانه، در انزوای رصدخانه…●♪♫

کدام کوزه شکست، آن‌ روز؟ که با گذشتن نهصد سال…●♪♫

هنوز حلقه‌ ی دستانش؛ به دورِ گردنِ خیام است… هی…●♪♫

هنوز حلقه‌ ی دستانش؛ به دورِ گردنِ خیام است… هی…●♪♫

ببین! چقدر اسیـــرم من…●♪♫

چنان بُکش که پس از مُردن، هزار بار بمیـــرم من!●♪♫

دسیسه‌ های تو، می بینی؟●♪♫

وریدِ پاکِ امیرم من؛ که در تدارکِ حمام است!●♪♫

چه حکمتیست؛ در این مُردن..؟ در عاشقانه ترین مُردن..؟●♪♫

و مغز را؛ به فضا بردن و گریه را به خلأ بردن..!●♪♫

چه حکمتیست؛ که در آغاز، نگاهِ من به سرانجام است؟!●♪♫

چه حکمتیست؛ که در آغاز، نگاهِ من به سرانجام است؟!●♪♫

نگاه ِمن؛ به سرانجام است…●♪♫

ای تشنه شهید سر بریده
دل از سر و از پسر بریده
در ظهر عطش مگر چه دیدی
کز جام جهان نظر بریدی
ای آب حیات دین احمد
ای کشتی امت محمد
بگذار که در غمت بمیرم
کز چشم تو خون بها بگیرم
بی سر و سامان توام یا حسین
دست به دامان توام یا حسین
بر سر نی زلف رها کرده ای
با جگر شیعه چه ها کرده ای
زهره منظومه ی زهرا حسین
کشته افتاده به صحرا حسین
عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاکم کند
بی سر و سامان توام یا حسین
دست به دامان توام یا حسین
بر سر نی زلف رها کرده ای
با جگر شیعه چه ها کرده ای
زهره منظومه زهرا حسین
کشته افتاده به صحرا حسین
عاقبت این عشق هلاکم کند
در گذر کوی تو خاکم کند

خسته از نگاه عالم گوشه گیر جنگلا خیلی دوست دارم برم به سرزمین کربلا اما این همه پرنده چرا طاووس شدم ای خدا ببین چطور از همه مایوس شدم آخه چی میشد منم عقاب و شاهین میشدم می تونستم بپرم به آرزوهای خودم همه زل زدن به پای زشت من نمی دونن که چیه سرشت من نمی دونن که میخوام چیکار کنم دلمو به عشق کی دچار کنم دوست دارم راهی کربلا بشم تا منم سری توی سرا بشم حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا راهمو نشون بده میخوام برم به کربلا حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا راهمو نشون بده میخوام برم به کربلا حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا راهمو نشون بده میخوام برم به کربلا حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا راهمو نشون بده میخوام برم به کربلا

 

ای داغ جوون و پیر دیده دریای غم از کویر دیده
با این همه غم چیکار کردی که عالمو بی قرار کردی
دلداده به دین و سرسپرده ای آبرو از یزید برده
با خنجر و نیزه خو گرفتی با خون خودت وضو گرفتی
چشم تموم دنیا گریون بشه وای اگه شام غریبون بشه
چشم تموم دنیا گریون بشه وای اگه شام غریبون بشه
کوفه پر از آدم رو سیاهه کوفه پر از رفیق نیمه راهه
دستای عباسو نشون گرفتن تو کربلا غدیر خون گرفتن
اومدن و دشتو به هم بپاشن تو صورت بچه ها غم بپاشن
چشم تموم دنیا گریون بشه وای اگه شام غریبون بشه
چشم تموم دنیا گریون بشه وای اگه شام غریبون بشه
چشم تموم دنیا گریون بشه وای اگه شام غریبون بشه
چشم تموم دنیا گریون بشه وای اگه شام غریبون بشه

♪♪♫♫♪♪♯

از رود جاری تر از کوه محکم تر از سختی از فولاد حتی مصمم تر♫
ما زندگیمونو با عشق میسازیم♫
نه کم میریمو نه رنگ میبازیم♫
دیروزو باید دید فردا رو باید ساخت♫
من یاد میگیرم دنیا رو باید ساخت♫
از خواب پا میشم خورشید می تابه♫
بیدار میمونم دنیا اگر خوابه♫
کی گفته این دنیا جای منازع نیست♫
بجنگ و تجربه کن شکست فاجعه نیست♫
کی گفته این دنیا جای منازع نیست♫
بجنگ و تجربه کن شکست فاجعه نیست♫

♪♪♫♫♪♪♯

 

هر روز عمرم از دیروز بد تره

عمری كه هر نفس بی غم نمی گذره

دلگیر و خسته ام، بی روح و ساكتم

نبضم نمی زنه، پلكم نمی پره

می دونم امشبم از خواب می پرم

از گریه تا سحر خوابم نمی بره

این زنده موندنه،بازنده موندنه

بی دوست، زندگی! مرگ از تو بهتره

اون روبروم داره پرواز می كنه

می بینمش هنوز از پشت پنجره

هی دَس تكون می دم هی داد می زنم

اون سنگدل ولی هم كوره هم كره

حتی اگه من از این عشق بگذرم

قلب شكستم از حقش نمی گذره

دوران گیجی و سرگیجه گیت گذشت

محكم بشین دلم این دورِآخر

اون روبروم داره پرواز می كنه

می بینمش هنوز از پشت پنجره

هی دَس تكون می دم هی داد می زنم

اون سنگدل ولی هم كوره هم كره

♪♪♫♫♪♪♯

وقتی که شب حکم شبیخون داد
صحرا پُر از خون ِ کبوتر شد
توی چشام دریای بارون و
توی گلوم بارون خنجر شد♪♪♫♫♪♪♯
از آب یاد مبهمی دارم
چون تشنه ام سیراب میمیرم
از مردم بزدل دلم خون ِ
از کوفه ی دلگیر دلگیرم♪♪♫♫♪♪♯
ای کاش پیش خواهرم بودم
تا باز مرهم رو پرم میذاشت
دستی بریده دست مظلومی
گل روی قبر مادرم میذاشت
ای کاش پیش خواهرم بودم
تا باز مرهم رو پرم میذاشت♪♪♫♫♪♪♯
دستی بریده دست مظلومی
گل روی قبر مادرم میذاشت
ایمان من بی وقفه رنجم داد
آزاده بودم پس جفا دیدم

♪♪♫♫♪♪♯ محسن چاوشی ♪♪♫♫♪♪♯
مکر و دورنگی ظلم و بدقولی
از اهل دنیا کی وفا دیدم
دنیای بی ارزش چه میدونه
کی غصه داره کی دلش خون ِ
این درده که غمگین تر از درده
این خون ِ که قرمزتر از خون ِ♪♪♫♫♪♪♯
حس میکنم از دور از نزدیک
عطر حرم عطر شهیدارو
بیزارم از این خیل ابن الوقت
پس میزنم ابن الیزیدارو
ای کاش پیش خواهرم بودم♪♪♫♫♪♪♯
تا باز مرهم رو پرم میذاشت
دستی بریده دست مظلومی
گل روی قبر مادرم میذاشت
ای کاش پیش خواهرم بودم
تا باز مرهم رو پرم میذاشت♪♪♫♫♪♪♯
دستی بریده دست مظلومی
گل روی قبر مادرم میذاشت

♪♪♫♫♪♪♯

 

یک لحظه و یک ساعت دست از تو نمیدارم زیرا که تویی کارم زیرا که تویی بارم
از قند تو مینوشم با پند تو میکوشم من صید جگر خسته تو شیر جگرخوارم
جان من و جان تو گویی که یکی بودست سوگند به این یک جان کز غیر تو بیزارم

من تاج نمیخواهم من تخت نمیخواهم در خدمتت افتاده بر روی زمین خواهم
آن یار نکوی من بگرفت گلوی من گفتا که چه میخواهی گفتم که همین خواهم
جان من و جان تو گویی که یکی بودست سوگند به این یک جان کز غیر تو بیزارم
در شادی روی تو گر قصه غم گویم گر غم بخورد خونم والله سزاوارم
در شادی روی تو گر قصه غم گویم گر غم بخورد خونم والله سزاوارم